'Godskolere, ben ik hier soms in een verkeerde film beland of zo?', hoorde ik mijzelf zachtjes mompelen bij het lezen van dit artikel van Omroep Brabant. 'De prins kreeg een blaar. Het bloed dat daarna vrijkwam, zit nog in de schaats', en om die reden is dit paar schaatsen waarmee Willem-Alexander in 1986 de Elfstedentocht reed nu het topstuk uit de privécollectie van de Eindhovenaar René Diekstra. En wat nu? Gaat er nu soms een hele schare handelaren met hun santenkraampjes voor museum 't Oude Slot in Veldhoven staan om bedevaartgangers op te lichten met spiegeltjes? Komt Mark Rutte samen met Michiel Zonnevylle met kapotte knieën vanuit de Randstad naar Veldhoven kruipen om jankend een glimp op te mogen vangen van het kroonprinselijke druppeltje bloed dat op gezette tijden aan de pelgrims wordt getoond? Nee, het zal wel een processie worden, naar oude Brabantse traditie. De heilige maagd Maria op een draagbaar, met in haar armen een schaats in plaats van het kindje Jezus, terwijl daarachter het koninklijk fanfarecorps Excelsior het Wilhelmus in imperatieve eenkwartsmaat toetert. Hagiografie anno 2013: platter en onnozeler dan dit is nauwelijks nog denkbaar.
Behalve een mythisch relict is het vorstelijke bloed natuurlijk ook een gewone fysiologische substantie — jaja, de prins is namelijk een mens — met eigenschappen zoals bloedgroep, rhesusfactor en, inderdaad, mogelijke leverancier van DNA. Laat ik, voordat nu ineens hele hordes conspiratief-geïnspireerde republikeinen zich naar Veldhoven spoeden met wattenstaafjes in hun broekzak, nadrukkelijk stellen dat de monarchie een politiek probleem is. Net zomin als het een juridisch, filosofisch, theologisch, ethisch of desnoods esthetisch vraagstuk is, is de monarchie ook geen genetisch of genealogisch probleem. Met andere woorden: het maakt voor ons rare hybride politiek bestel niet uit als er onweerlegbaar wordt aangetoond dat de familie Van Amsberg geen nazaten zijn van Willem van Oranje, want dat is grondwettelijk allemaal zorgvuldig door de familie dichtgetimmerd en in beton gegoten. Bovendien weet iedereen inmiddels al lang dat de titel 'Prins van Oranje' niets meer is dan alleen maar een doodgewoon erfstuk dat in beginsel iedereen had kunnen toekomen, en dus niets van doen heeft met welke bloedlijn dan ook.
Willem-Alexander schijnt overigens zelf zijn bebloede schaats te hebben afgestaan aan de Brabantse verzamelaar, iets dat de RVD nimmer zou hebben toegestaan als het vorstelijke DNA tegen elke prijs onder de hoed gehouden moest worden. Omdat het echter meermaals is gebeurd dat de RVD zich heeft vergist of iets over het hoofd zag — wat steevast resulteert in hilarische en potsierlijke taferelen — is het toch de moeite waard om melding te maken van dit openbaar beschikbare koninklijke DNA, en al helemaal omdat wij sinds de afgelopen kerst weten dat de familie dit bescheiden blogje meeleest. Als morgen namelijk ineens de Heilige Schaats uit de collectie verdwijnt of plotseling alleen nog maar van onder een zwaarbewaakte glazen stolp wordt getoond, dan... Ja, wat dan eigenlijk?
Dan helemaal niets, zoals altijd bij de monarchie.
¶
 |
| Zijne Heilige Schaatsheid, met daarin een druppeltje bloed van Zijne Koninklijke Hoogheid De Prins van Oranje |
Behalve een mythisch relict is het vorstelijke bloed natuurlijk ook een gewone fysiologische substantie — jaja, de prins is namelijk een mens — met eigenschappen zoals bloedgroep, rhesusfactor en, inderdaad, mogelijke leverancier van DNA. Laat ik, voordat nu ineens hele hordes conspiratief-geïnspireerde republikeinen zich naar Veldhoven spoeden met wattenstaafjes in hun broekzak, nadrukkelijk stellen dat de monarchie een politiek probleem is. Net zomin als het een juridisch, filosofisch, theologisch, ethisch of desnoods esthetisch vraagstuk is, is de monarchie ook geen genetisch of genealogisch probleem. Met andere woorden: het maakt voor ons rare hybride politiek bestel niet uit als er onweerlegbaar wordt aangetoond dat de familie Van Amsberg geen nazaten zijn van Willem van Oranje, want dat is grondwettelijk allemaal zorgvuldig door de familie dichtgetimmerd en in beton gegoten. Bovendien weet iedereen inmiddels al lang dat de titel 'Prins van Oranje' niets meer is dan alleen maar een doodgewoon erfstuk dat in beginsel iedereen had kunnen toekomen, en dus niets van doen heeft met welke bloedlijn dan ook.
Willem-Alexander schijnt overigens zelf zijn bebloede schaats te hebben afgestaan aan de Brabantse verzamelaar, iets dat de RVD nimmer zou hebben toegestaan als het vorstelijke DNA tegen elke prijs onder de hoed gehouden moest worden. Omdat het echter meermaals is gebeurd dat de RVD zich heeft vergist of iets over het hoofd zag — wat steevast resulteert in hilarische en potsierlijke taferelen — is het toch de moeite waard om melding te maken van dit openbaar beschikbare koninklijke DNA, en al helemaal omdat wij sinds de afgelopen kerst weten dat de familie dit bescheiden blogje meeleest. Als morgen namelijk ineens de Heilige Schaats uit de collectie verdwijnt of plotseling alleen nog maar van onder een zwaarbewaakte glazen stolp wordt getoond, dan... Ja, wat dan eigenlijk?
Dan helemaal niets, zoals altijd bij de monarchie.
3 opmerkingen:
Het zou geweldig zijn als deze "blauwbloedige" schaats zou verdwijnen, het zou aantonen hoe panisch men is voor openbaarheid, hoe belangrijk al die geheimzinnigheid eigenlijk is voor deze familie.
Die DNAvergaarkans is toch wel erg aantrekkelijk ook al weten we dat e.e.a. in de eerste plaats inderdaad een politiek probleem is, toch zou klaarheid inzake de afstamming van de rare mensen een leuk nageltje aan hun politieke doodkist kunnen zijn. 't Zou het sprookje toch enigszins aantasten.
(Goh, respect trouwens voor die Belgen die met Fyra-koenheid de dotatie van Fabiola even terugschroeven. 1.440.000 euro? Hoe is zoiets ooit vastgesteld? Dat is 3835,62 per dag. Ze lijkt wel een interim-manager)
Gegroet, Edmond V. O. Katusz
Dat de familie Van Amsberg evenmin van Willem de Zwijger afstamt als u en ik, is staatsrechtelijk inderdaad niet van belang. Interessanter is de vraag of de Amsbergers eigenlijk wel van Willem III (de syfilispatiënt; niet de stadhouder) afstammen. Wie graag met wattenstaafjes in de weer gaat, zou bijvoorbeeld eens kunnen onderzoeken of er DNA-verwantschap bestaat tussen de Amsbergers en Sebasiaan de Ranitz, die Wilhelmina 'een kind met een neus als ieder ander' noemde.
De meelezende Amsbergers hoeven echter niet bang te zijn dat wij, weldenkende republikeinen, die schaats nou gaan stelen. Wij verzamelen geen oranje-relikwieën, en we vinden ook niet dat iemand die geen oranjebloed in zijn aderen heeft ipse facto ongeschikt is om staatshoofd te zijn.
20130128 Hedenavond 19:00: Een kogel door de kerk?
Gegroet, Edmond V.O. Katusz
Een reactie posten