Afgelopen dinsdag is er door het nieuwe parlement over de Begroting van de Koning gedebatteerd, waarmee de houding van de verschillende fracties voor de komende regeerperiode — spreken over 'de komende 4 jaar' is misschien wat overmoedig — ten aanzien van de monarchie en de koninklijke familie min of meer werden gemarkeerd. Met uitzondering van de PvdA uiteraard, die traditiegetrouw stelling nam door geen stelling te nemen, in het bijzonder over de kwestie Zorreguieta. Volgens deze partij is een gat in je kies nog geen reden om een tandarts te bezoeken; zo'n beslissing neemt je pas als de pijn ondraaglijk is geworden. En dan natuurlijk het stuurloze en zich 'republikeins' noemende GroenLinks, de geplaagde partij, waar de benzine-doordrenkte kaderleden elkaar dagelijks welwillend een vuurtje aanbieden.
Vanwege de volkomen politieke onzichtbaarheid van ons zelfbenoemde staatshoofd is er niet zoveel relevant nieuws te verwachten, dus zal ik de negen deelnemers aan het debat afzonderlijk bespreken, te beginnen met de allerleukste: het CDA.
CDA, 9 oktober 2012 - Mr. Dr. Madeleine van Toorenburg
Een interessant moment was de interruptie door Alexander Pechtold, die als door een wesp gestoken reageerde op de insinuatie als zou de nieuwe formatieprocedure niet helder zijn. Wat zou het elegant geweest zijn als Pechtold zijn repliek — namelijk dat de onstane verwarring noch was veroorzaakt door de Kamer, noch door de nieuwe Kamervoorzitter — had aangevuld met de melding wie er dan wél achter dat moment van procedurele vertroebeling zat: dat was namelijk de koningin zelf, en niemand anders. Maar zulke dingen zegt men nu eenmaal niet in Den Haag, althans, niet hardop.
Toch heeft de christelijke juriste met haar toespraak — waarschijnlijk onbedoeld — een wezenlijke bijdrage geleverd aan een zeer diep inzicht in mijn eigen existentie, iets waarvoor ik haar voor de rest van mijn leven dankbaar zal blijven. Aan Dr. Madeleine van Toorenburg heb ik te danken dat ik mijn leven nu eindelijk weer kan oppakken, omdat zij feilloos de vinger heeft weten te leggen op tot dusver onverklaarde beperkingen en duistere tekortkomingen in mijn persoonlijkheid, waar ik reeds decennia onophoudelijk mee worstel.
Tot afgelopen dinsdag heb ik bijvoorbeeld nooit kunnen begrijpen waarom ik nimmer uit volle borst het Wilhelmus wil meezingen, stelselmatig weiger met een oranje vlaggetje naar de gouden koets te zwaaien en nooit heimelijk verliefd ben geworden op Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima (5 woorden, 5 hoofdletters). Toen Van Toorenburg in 1998 promoveerde had zij namelijk de volgende stelling aan haar dissertatie toegevoegd: 'Zou de pers iets meer aandacht besteden aan de economische voordelen van het hebben van een koningshuis, dan zou dat veel wind uit de zeilen nemen bij onze kortzichtige republikeinen'. Dankzij Dr. Van Toorenburg weet ik nu eindelijk — éindelijk — wat er mis met mij is: ik ben kortzichtig.
Weet u, Dr. Van Toorenburg mist de koningin namelijk héél erg, en wilde van de premier weten of hij toevallig ook niet soortgelijke sentimenten koesterde. Ik kreeg er zowaar een brok van in mijn keel. Écht waar. De voormalig advocate mist de manier waarop de majesteit met haar 'wijsheid, betrokkenheid en deskundigheid' boven de partijen staat om op volmaakt transparante wijze de formatie te begeleiden. Transparant is namelijk als formateurs worden aangewezen door iemand die onaanspreekbaar is. Transparant is wanneer die formateurs vervolgens achter gesloten paleisdeuren rapporteren en hun lippen stijf op elkaar houden tegen pers en parlement. Precies die transparantie mist het CDA zo, begrijpt u?
Toen de partijleider van Dr. Van Toorenburg twee weken geleden vernam dat Wouter Bos en Henk Kamp een beleefdheidsbezoekje aan de koningin gingen brengen, en daarop op hoge toon eiste precies hetzelfde van de formateurs in de Tweede Kamer te willen horen als zij ten paleize aan de majesteit zouden vertellen, heb ik vergeefs geprobeerd dat te begrijpen.
Maar dankzij Dr. Van Toorenburg snap ik nu waarom zo'n diep inzicht voor mij niet is weggelegd.
¶
Andere delen in deze serie:
CDA | VVD | SGP | D66 | PvdD | SP | GroenLinks | PvdA | PVV
Vanwege de volkomen politieke onzichtbaarheid van ons zelfbenoemde staatshoofd is er niet zoveel relevant nieuws te verwachten, dus zal ik de negen deelnemers aan het debat afzonderlijk bespreken, te beginnen met de allerleukste: het CDA.
CDA, 9 oktober 2012 - Mr. Dr. Madeleine van Toorenburg
Een interessant moment was de interruptie door Alexander Pechtold, die als door een wesp gestoken reageerde op de insinuatie als zou de nieuwe formatieprocedure niet helder zijn. Wat zou het elegant geweest zijn als Pechtold zijn repliek — namelijk dat de onstane verwarring noch was veroorzaakt door de Kamer, noch door de nieuwe Kamervoorzitter — had aangevuld met de melding wie er dan wél achter dat moment van procedurele vertroebeling zat: dat was namelijk de koningin zelf, en niemand anders. Maar zulke dingen zegt men nu eenmaal niet in Den Haag, althans, niet hardop.
Toch heeft de christelijke juriste met haar toespraak — waarschijnlijk onbedoeld — een wezenlijke bijdrage geleverd aan een zeer diep inzicht in mijn eigen existentie, iets waarvoor ik haar voor de rest van mijn leven dankbaar zal blijven. Aan Dr. Madeleine van Toorenburg heb ik te danken dat ik mijn leven nu eindelijk weer kan oppakken, omdat zij feilloos de vinger heeft weten te leggen op tot dusver onverklaarde beperkingen en duistere tekortkomingen in mijn persoonlijkheid, waar ik reeds decennia onophoudelijk mee worstel.
Tot afgelopen dinsdag heb ik bijvoorbeeld nooit kunnen begrijpen waarom ik nimmer uit volle borst het Wilhelmus wil meezingen, stelselmatig weiger met een oranje vlaggetje naar de gouden koets te zwaaien en nooit heimelijk verliefd ben geworden op Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima (5 woorden, 5 hoofdletters). Toen Van Toorenburg in 1998 promoveerde had zij namelijk de volgende stelling aan haar dissertatie toegevoegd: 'Zou de pers iets meer aandacht besteden aan de economische voordelen van het hebben van een koningshuis, dan zou dat veel wind uit de zeilen nemen bij onze kortzichtige republikeinen'. Dankzij Dr. Van Toorenburg weet ik nu eindelijk — éindelijk — wat er mis met mij is: ik ben kortzichtig.
Weet u, Dr. Van Toorenburg mist de koningin namelijk héél erg, en wilde van de premier weten of hij toevallig ook niet soortgelijke sentimenten koesterde. Ik kreeg er zowaar een brok van in mijn keel. Écht waar. De voormalig advocate mist de manier waarop de majesteit met haar 'wijsheid, betrokkenheid en deskundigheid' boven de partijen staat om op volmaakt transparante wijze de formatie te begeleiden. Transparant is namelijk als formateurs worden aangewezen door iemand die onaanspreekbaar is. Transparant is wanneer die formateurs vervolgens achter gesloten paleisdeuren rapporteren en hun lippen stijf op elkaar houden tegen pers en parlement. Precies die transparantie mist het CDA zo, begrijpt u?
Toen de partijleider van Dr. Van Toorenburg twee weken geleden vernam dat Wouter Bos en Henk Kamp een beleefdheidsbezoekje aan de koningin gingen brengen, en daarop op hoge toon eiste precies hetzelfde van de formateurs in de Tweede Kamer te willen horen als zij ten paleize aan de majesteit zouden vertellen, heb ik vergeefs geprobeerd dat te begrijpen.
Maar dankzij Dr. Van Toorenburg snap ik nu waarom zo'n diep inzicht voor mij niet is weggelegd.
Andere delen in deze serie:
CDA | VVD | SGP | D66 | PvdD | SP | GroenLinks | PvdA | PVV
4 opmerkingen:
Met dank aan de immer rechtschapen volkstribuun Alexander Pechtold.
Dat melodramatische gedoe, geslijm en dat aanschurken. Toch om kotsmisselijk van te worden.
"Dr." Van Toorenburg deed mij even denken aan een provinciale politica die ooit eens bij een publieke gelegenheid in Nijmegen keihard is afgebrand door zo'n 'kortzichtige' republikein. De ironie wil dat zij nu burgemeester is. Goh, hoe zou dat nou komen.
Geachte mevr. De Witt - Bicker,
Hartelijk dank voor uw berichten van de laatste tijd aangaand het koningshuis; 'k was weinig aanwezig op het net der netten en vooral bezig met (mantel)zorgen IRL. Ik ben weer geheel bijgepraat, hoewel dat merkwaardige bezoek mij niet geheel ontgaan was.
Ik begrijp uw probleem, net als u ben ik natuurlijk ook kortzichtig, wij kunnen natuurlijk niet op tegen een Mr. Dr.
Het is wel zo dat Mr. Dr. van Torenburg een klassieke fout maakt in de hele discussie over de rol van de koningin in het formatieproces. Het gaat namelijk niet over de koningin; het gaat over de koning en zijn positie in het hele politieke proces!
Mevr. van Amsberg is slechts een tijdelijke invulster van die functie. Hoewel we het niet mogen weten, zou het misschien mogelijk zijn dat zij "wijs, betrokken en deskundig" is, maar dat doet geen fuck ter zake.
We hoeven alleen maar te denken aan die idiote Willem III - Koning Gorilla. Dan zou dat hele van warme liefde doordesemde verhaal van de Mr. Dr. geheel als een tang op het welbekende varken slaan. Het gaat in de eerste plaats om het principe.
Als het huidige staatshoofd aftreed of overleden is dan komt er een nieuwe "Oranje" aan de bak. Zal Mr. Dr. dan meteen hetzelfde gloedvolle betoog kunnen houden? Neen, natuurlijk. Er zal hooguit nog minder "transparantie" zijn, gezien de vroegere opmerkingen van de pretendent dat hij een actiever rol als koning wilde spelen, of woorden van een dergelijke strekking.
Wat is dat toch met dat soort mensen, die zo graag de aars der monarchie likken? Vanwege een lintje? Ik kan er niet bij, maar goed in de optiek van Mr.Dr. ben ik kortzichtig, daar zal het vast aan liggen.
Overigens vond ik het begin van het betoog behoorlijk lachwekkend. Een politica die beweert dat een krachtige samenleving niet wordt geschapen door de overheid maar door de mensen zelf. Ze zou nog raar opkijken als de mensen dat eens werkelijk gingen doen, als "We the People" eens werkelijk genoeg zouden krijgen van de betutteling en bevoogding die voortdurend van de overheid uitgaat. Men roept wel hard over minder overheid, maar er komt nauwelijks iets van terecht!
Gegroet, Edmond V.O. Katusz
1. Graag gedaan.
2. Zeer juist gezien. Vrijwel altijd lopen er twee discussies door elkaar: kritiek op de monarchie als politiek systeem wordt gepareerd met het (vermeend) goede functioneren van de zittende monarch.
Nu is het inderdaad zo dat wanneer men van iemand die van de 20e verdieping naar beneden valt een gezondheidsverklaring zou opstellen ter hoogte van de 5e etage, diegene waarschijnlijk in blakende gezondheid zal verkeren.
In zoverre is het wel een valide argument. Maar ja.
Een verduiveld goed artikel!
Mevrouw Van Toorenburg heeft een merkwaardige mening over transparantie.
Dit was toch een debat? Wat is de oorzaak dat er zo weinig deelnemers zijn? Zou dat door het onderwerp komen? Durft men zich daar niet aan te branden?
Mevrouw Van Toorenburg zal wel niet willen bezuinigen op de begroting van de koning. Zij is een ondragelijke stroopsmerende hielenlikster. Om onpasselijk van te worden. Maar Bea zal wel blij met haar zijn.
Een reactie posten